پکیج دیواری
پکیج های دیواری در واقع موتورخانه های کوچکی هستند که در داخل واحدهای مسکونی یا اداری قرار گرفته، گرمایش و آبگرم مصرفی را تامین می نماید. این پکیج ها دارای انواع گوناگونی می باشند که هر یک دارای مزایا و معایب خاص خود بوده و برای کاربرد خاصی طراحی شده اند.
الف) پکیج دیواری از نظر تعداد مبدل حرارتی:
1. پکیج دیواری تک مبدله:
در این نوع از پکیج های دیواری که به عبارتی نسل اولیه پکیج های دیواری بوده اند و تا حدودی امروزه منسوخ شده اند، سیستم کارکرد کاملا شبیه آبگرمکن های سریع است. در این پکیج ها تنها یک مبدل حرارتی بین شعله و آب وجود دارد (چه آبگرم مصرفی و یا آبگرم سیستم گرمایشی). این امر موجب وجود یک مشکل بزرگ می شود و آن اینکه تبادل حرارت بین آبگرم مصرفی و شعله به صورت مستقیم امکان رسوب پذیری مبدل حرارتی را بالا می برد.
2. پکیج دیواری دو مبدله:
در پکیج های دو مبدله یک مبدل حرارتی بین آب و شعله قرار دارد. مبدل دوم آبگرم مصرفی را توسط آبگرم تولید شده در مبدل اول گرم می نماید. این سیکل کارکرد دو مزیت را به همراه خواهد داشت اول تولید آبگرم مصرفی یکنواخت تر (نوسانات دمایی کمتر) و رسوب گیری کمتر مبدل های حرارتی البته از معایب این سیستم نیز می توان به مواردی اشاره نمود اول آنکه در این حالت می بایست پمپ پکیج در تابستان نیز فعال باشد و استهلاک دستگاه بالاتر می رود و دوم آنکه آبگرم مصرفی در زمان بیشتری تولید میگردد.
بنابر موارد ذکر شده در بالا می بایست توجه داشت سختی آب یکی از مهم ترین نکات انتخاب پکیج تک مبدله یا دو مبدله می باشد.
ب) پکیج دیواری از نظر محفظه احتراق
1. پکیج های دیواری دودکش دار
این پکیج ها اکسیژن مورد نیاز جهت احتراق را از محل نصب تامین کرده و مواد حاصل از احتراق آنها از خروجی دودکش دستگاه خارج می شود. این پکیج ها در حالتی که ساختمان دارای دودکش مناسب با کشش مطلوب باشد کاربرد دارند.
2. پکیج های دیواری فن دار:
این پکیج ها در مکان هایی که طول لوله دودکش کمتر از چهار متر باشد کاربرد دارند. طریقه کارکرد آنها بدین صورت است که هوای تازه یا اکسیژن مورد نیاز احتراق توسط جدار خارجی یک دودکش دوجداره از محیط خارج وارد دستگاه شده و دود و مواد حاصل از احتراق توسط جدار داخلی همان دودکش به محیط بیرون فرستاده می شود. از مزیت های بزرگ این نوع پکیج ها عدم نیاز به دودکش ساختمانی و عدم مصرف اکسیژن داخل محیط می باشد.
ج) پکیج های دیواری چگالشی:
در این نوع پکیج ها از محصولات احتراق که هنوز دارای مقادیر قابل توجهی انرژی گرمایی هستند در جهت پیش گرمایش آب سرد ورودی به پکیج استفاده می شود. از آنجا که در این روش بخارآب موجود در محصولات حاصل از احتراق به واسطه سردشدن چگالیده می شود به این نوع از پکیج ها چگالشی گفته می شود.
د) پکیج های مخزن دار:
این پکیج ها دارای مخزن ذخیره 60-40 لیتر جهت آب گرم مصرفی هستند که نوسانات دمایی آب گرم مصرفی را بسیار کاهش می دهند.
مزایای استفاده از پکیج های دیواری:
1- استقلال واحدهای آپارتمانی از یکدیگر
2- عدم نیاز به فضای موتورخانه
3- کنترل سیستم از داخل ساختمان
4- سهولت در نصب و راه اندازی
5- راندمان بالا و صرفه جویی در هزینه و انرژی
6- ابعاد کوچک
7- تامین آب گرم در زمان کم
8- کاهش مسیر لوله کشی
معایب:
این دستگاه نیز مانند سایر محصولات تاسیساتی در صورتی که به درستی انتخاب نشده و در نصب و راه اندازی آن دقت کافی به عمل نیاید مشکلاتی را در میزان آسایش و یا حتی امنیت استفاده کنندگان به وجود می آورد.
نکات مهم در انتخاب و استفاده از پکیج:
1- نوع دستگاه
با توجه به مطالب فوق که در خصوص انواع پکیج های دیواری مطرح گردید کارفرمایان محترم می توانند نوع دستگاه مورد نیاز خود را به سادگی انتخاب نمایند.
(شما می توانید در صورت وجود ابهام در انتخاب نوع دستگاه مورد نیاز خود از مشاوره رایگان گروه مهندسی ابتکار بهره مند گردید.)
2-تامین اکسیژن مورد نیاز دستگاه و خروج مواد حاصل از احتراق
با توجه به توضیحات داده شده در معرفی انواع محفظه احتراق دستگاه، لازم است در محل هایی که بیش از 3 متر با محیط بیرون فاصله دارند (طول معادل) از دستگاه های دودکش دار استفاده شود. جهت این منظور می بایست دودکش با قطر 15cm به صورت کاملا عمودی تا پشت بام قرار گیرد و در صورت هوابند بودن محیط از دریچه هوای تازه کاملا باز به محیط خارج جهت تامین اکسیژن مورد نیاز دستگاه استفاده شود. البته در صورت فاصله کم با محیط بیرون می توان از پکیج فن دار با دودکش دوجداره نیز استفاده گردد.
3-جلوگیری از رسوب با استفاده از رسوب گیر مغناطیسی
4-در کلیه پکیج های دیواری اولویت گرمایش با آبگرم مصرفی می باشد لذا استفاده بی وقفه از آب گرم می تواند موجب سرد شدن سیستم گرمایش شود.
5-محل نصب پکیج نباید بالای اجاق گاز و سایر وسایل گرمازا نباشد.
6-محل نصب می بایست حداقل 120cm از زیر، 15cm از کنار، 100cm از مقابل و 30cm از بالا تا زیر دریچه دودکش فاصله داشته باشد که هرچه فاصله عمودی پکیج تا دودکش بیشتر باشد، مکش دودکش بهتر خواهد بود.
در این مقاله تلاش شده است موارد اصلی به صورت کلی به اطلاع علاقه مندان و کارفرمایان محترم برسد لذا افرادی که نیاز به اطلاعات فنی تر و دقیق تر دارند را به مطالعه ی مقررات ملی ساختمان و هند بوک های مربوطه دعوت می نماییم.